تیروئید | پرکاری، کم‌کاری، علائم و راه‌های پیشگیری و درمان

تیروئید یکی از غده‌های مهم در بدن است که وظیفه تولید هورمون‌هایی را دارد که بر تمام فرآیندهای متابولیک بدن اثر می‌گذارند. این هورمون‌ها برای کنترل متابولیسم، یا نحوه استفاده بدن از انرژی، ضروری هستند. اختلالات در عملکرد این غده می‌تواند از مشکلات نسبتاً ساده تا مشکلات جدی مانند سرطان تهدید کننده زندگی باشد.

یکی از مشکلات شایع، پرکاری یا کم‌کاری آن است. در پرکاری این غده، مقدار زیادی هورمون تولید می‌شود که می‌تواند منجر به علایمی مانند رفتارهای هیپراکتیو و بی‌قراری شود. در کم‌کاری، تولید هورمون کمتر از حد معمول است که می‌تواند منجر به علایمی مانند خستگی، افسردگی و کاهش فعالیت ذهنی شود.

با این حال، با تشخیص صحیح و درمان مناسب، بیشتر اختلالات می‌توانند به خوبی مدیریت شوند و اثرات ناخوشایند آن‌ها کاهش یابد. این نشان می‌دهد که اهمیت تشخیص زودرس و درمان صحیح اختلالات تیروئید برای حفظ سلامتی عمومی بسیار بالاست.

تیروئید چیست ؟

یک غده پروانه ای شکل کوچک است که در جلوی گردن و زیر پوست شما قرار دارد. این بخشی از سیستم غدد درون ریز شما است و بسیاری از عملکردهای مهم بدن شما را با تولید و ترشح (ترشح) هورمون های خاص کنترل می کند.

وظیفه اصلی تیروئید شما کنترل سرعت متابولیسم (نرخ متابولیسم) است، که فرآیندی است که چگونه بدن شما مواد غذایی مصرفی را به انرژی تبدیل می کند. تمام سلول های بدن شما برای عملکرد به انرژی نیاز دارند. وقتی این غده به درستی کار نمی کند، می تواند کل بدن شما را تحت تاثیر قرار دهد.

عملکرد تیروئید چگونه است؟

به عنوان یک غده درون ریز، هورمون های زیر را تولید و آزاد میکند :

تیروکسین یا T4

یکی از اصلی‌ترین هورمون‌های تولید شده توسط غده تیروئید در بدن است. اگرچه این غده بیشترین استفاده را از T4 می‌کند، اما این هورمون تأثیر زیادی بر متابولیسم فرد ندارد. هنگامی که T4 را در جریان خون آزاد می‌کند، این هورمون می‌تواند از طریق یک فرآیند به نام ید زدایی به T3 تبدیل شود.

 T3 یکی از شکل‌های فعال‌تر هورمون‌ها تولیدی از طریق این غده  است و نقش مهمی در تنظیم متابولیسم و انرژی بدن دارد. به همین دلیل، تبدیل T4 به T3 از اهمیت بالایی برخوردار است و این فرآیند برای حفظ تعادل و عملکرد بهینه بدن ضروری است.

تری‌یدوتیرونین یا T3

 یکی از اصلی‌ترین شکل‌های فعال هورمون‌هاست که توسط غده تیروئید تولید می‌شود. در مقایسه با T4، مقادیر کمتری از T3 تولید می‌کند، اما این هورمون تأثیر بسیار بیشتری بر متابولیسم فرد دارد. به عبارت دیگر، T3 از لحاظ فعالیت متابولیکی قوی‌تر از T4 است و نقش بسیار مهمی در تنظیم فرآیندهای متابولیکی، سطح انرژی بدن، تنظیم دمای بدن، و رشد و توسعه سلولی دارد. بنابراین، حتی با مقادیر کمتری تولید شده، T3 تأثیرات مهمی بر عملکرد بدن دارد و از اهمیت بالایی برخوردار است.

تری‌یدوتیرونین معکوس یا RT3

 یک شکل دیگر از هورمون‌هاست که در برخی شرایط و با شرایط خاص تولید می‌شود. تیروئید به طور عمومی مقادیر بسیار کمی از RT3 تولید می‌کند که در برخی افراد ممکن است به عنوان یک نشانگر برای وضعیت استرس یا عدم تعادل در بدن مطرح شود. این هورمون می‌تواند اثرات T3 را معکوس کند و در برخی موارد می‌تواند به عنوان یک عامل تنظیمی در فرآیندهای متابولیکی و انرژی بدن دخالت داشته باشد. اما نقش دقیق و اثرات RT3 هنوز به‌طور کامل مشخص نشده است و نیاز به تحقیقات بیشتر در این زمینه وجود دارد.

  کلسیتونین یا کلسیتونین

یک هورمون مهم در تنظیم میزان کلسیم در خون است. این هورمون توسط غده پارافولیکولار در تیروئید تولید می‌شود. عمده وظیفه کلسیتونین افزایش انتقال کلسیم از خون به استخوان‌ها و کاهش میزان کلسیم خون است. این فرآیند به معنای تثبیت سطح کلسیم خون است و جلوگیری از افزایش ناگهانی یا کاهش ناگهانی آن را فراهم می‌کند. همچنین، کلسیتونین نقشی در تنظیم فعالیت سلول‌های استخوانی و حفظ سلامت استخوان‌ها نیز دارد.

هورمون های تیروئید شما بر عملکردهای بدنی زیر تأثیر می گذارد:

• نحوه استفاده بدن از انرژی (متابولیسم)
• ضربان قلب
• نفس كشيدن
• هضم
• دمای بدن
• رشد مغز
• فعالیت ذهنی
• نگهداری پوست و استخوان
• باروری

چه اندام ها و غدد دیگری با تیروئید تعامل دارند؟

سیستم غدد درون‌ریز بدن انسان یک شبکه پیچیده از غدد و هورمون‌هاست که با یکدیگر تعامل می‌کنند تا تنظیم فعالیت‌های بسیاری از اعضا و عملکردهای بدن را انجام دهند. این سیستم شامل هورمون‌های مختلفی است که به طور مستقیم یا غیرمستقیم به یکدیگر وابسته هستند و سیگنال‌هایی را برای شروع یا متوقف کردن فعالیت‌های هورمونی ارسال می‌کنند.

به عنوان مثال، سیستم کنترل هورمون‌های تیروئید بدن، که آن را کنترل می‌کند، به شکل زیر عمل می‌کند:

ترشح TRH توسط هیپوتالاموس : در این سیستم، هیپوتالاموس (قسمتی از مغز) هورمون آزادکننده یا TRH را ترشح می‌کند.

تحریک ترشح TSH توسط غده هیپوفیز: TRH  از هیپوتالاموس به غده هیپوفیز (یک غده در مغز) ارسال می‌شود و غده هیپوفیز به انتشار هورمون محرک تیروئید یا TSH می پردازد.

تحریک ترشح هورمون‌های: TSH  سلول‌های فولیکولی تیروئید را تحریک می‌کند تا تیروکسین (T4) و تری‌یدوتیرونین (T3) را آزاد کنند.

این سیستم کنترلی معمولاً برای حفظ سطح مناسب هورمون‌های تیروئید در بدن انسان و تنظیم فعالیت این غده استفاده می‌شود. این فرآیند نشان می‌دهد که چگونه هورمون‌های مختلف می‌توانند با یکدیگر تعامل کنند و سطح فعالیت هورمونی در بدن را تنظیم کنند.

غده تیروئید و هورمون های آن تقریباً بر تمام سیستم های بدن شما تأثیر می گذارد، از جمله:

• سیستم قلبی عروقی: تاثیر مستقیمی بر ضربان قلب، قدرت انقباض قلب و حجم خونی که قلب پمپ می‌کند، دارد. هورمون‌های تیروئید می‌توانند تنظیم کننده فعالیت قلب باشند و در صورت عدم تعادل در سطح آنها، ممکن است علائمی نظیر تاکی‌کاردی، تاکی‌پنی، یا بروز فشار خون ناپایدار ایجاد شود.
• سیستم عصبی: نقص عملکرد در این غده می‌تواند بر سیستم عصبی تأثیر بگذارد. کمبود یا افزایش هورمون‌های تیروئید ممکن است علائمی نظیر بی حسی، گزگز، درد یا احساس سوزش را در بدن ایجاد کند. علاوه بر این، عدم تعادل هورمونی ممکن است باعث اختلالات روانی مانند افسردگی یا اضطراب شود.
• دستگاه گوارش: هورمون‌های تیروئید می‌توانند تاثیراتی بر روی حرکت مواد غذایی در دستگاه گوارش داشته باشند. اختلالات در سطح هورمون‌ها ممکن است منجر به مشکلاتی نظیر اسهال یا یبوست شود.
• دستگاه تناسلی: تیروئید نقش مهمی در تنظیم دوره قاعدگی و عملکرد دستگاه تناسلی دارد. عدم تعادل در هورمون‌ها می‌تواند باعث قاعدگی نامنظم، مشکلات باروری و یا اختلالات در دوره قاعدگی شود.

تیروئید در کجا قرار دارد و از چه قسمت های تشکیل شده است؟

غده تیروئید شما در جلوی گردن و در نای شما قرار دارد. شکل آن شبیه به یک پروانه است، با دو بال پهن که در اطراف گلوی شما امتداد دارند. یک غده سالم معمولاً از بیرون قابل مشاهده نیست و هیچ توده‌ای روی گردن شما قابل دیدن نیست. همچنین وقتی انگشت خود را به جلوی گردن خود فشار می‌دهید، نمی‌توانید آن را احساس کنید.

در بدن شما دو بخش اصلی تیروئید وجود دارد: دو لوب (نیمه) و ایستموس که دو لوب را به هم وصل می‌کند که، از سلول‌های فولیکول تیروئید، یا تیروسیت‌ها، که هورمون‌هایی از جمله T3 و T4 را تولید و ذخیره می‌کنند، و همچنین از سلول‌های C که هورمون کلسیتونین را ترشح می‌کنند، تشکیل شده است.

علائم تیروئید چیست ؟

شرایط مختلف تیروئید علائم متفاوتی دارند. با این حال، از آنجایی که این غده نقش زیادی در سیستم‌ها و فرآیندهای بدن مانند ضربان قلب، متابولیسم و ​​کنترل دما دارد، علائم خاصی وجود دارد که می‌تواند نشانه‌ای از بیماری باشد.

 در صورت ابتلا به بیماری، ممکن است علائم مختلفی تجربه کنید. متأسفانه، علائم بیماری اغلب بسیار شبیه به علائم دیگر شرایط پزشکی هستند. این می‌تواند تشخیص اینکه آیا علائم شما به مشکل تیروئید مرتبط است یا نه، را دشوار کند.

علائم بیماری را می‌توان به دو گروه تقسیم کرد: علائم مربوط به پرکاری و علائم مربوط به کم کاری تیروئید .

علائم اغلب در این دو وضعیت متفاوت هستند. این به این دلیل است که پرکاری این غده، متابولیسم را سرعت می‌بخشد و کم‌فعالی، متابولیسم را کند می‌کند. از جمله علائم بیماری می توان به موارد کلی زیر اشاره نمود.

• ضربان قلب آهسته یا سریع
• کاهش یا افزایش وزن غیرقابل توضیح
• دشواری در تحمل سرما یا گرما
• افسردگی یا اضطراب
• دوره های قاعدگی نامنظم

بیماری تیروئید چیست؟

این بیماری زمانی اتفاق می‌افتد که عملکرد تیروئید به درستی انجام نشود، سه چیز ممکن است رخ دهد: ترشح بیش از حد هورمون T4، ترشح کم هورمون T4 یا ایجاد یک توده یا ندول در تیروئید.

چهار اختلال اصلی عبارتند از:

• کم کاری تیروئید
• پرکاری تیروئید
• سرطان تیروئید
• گواتر

کم کاری تیروئید چیست؟

کم‌ کاری تیروئید ، وضعیتی است که کمتر از حد مورد نیاز هورمون‌های تیروئید را تولید می‌کند یا آنها را به مقدار کافی ترشح نمی‌کند. این موجب کندی در جنبه‌های مختلف متابولیسم بدن می‌شود و می‌تواند به مشکلات جدی در عملکرد بدن منجر شود.

هورمون‌های این غده، که شامل تیروکسین (T4) و تری‌یدوتیرونین (T3) هستند، نقش اساسی در تنظیم سرعت متابولیسم و فعالیت‌های سلولی بدن دارند. زمانی که تولید این هورمون‌ها کاهش می‌یابد، سرعت متابولیسم کاهش می‌یابد که به تبع آن ممکن است علائمی نظیر خستگی، سرماخوردگی، افزایش وزن، خشکی پوست، مشکلات حافظه و تمرکز، افسردگی و کاهش توانایی تحمل سرما را تجربه کنید.

در کم‌کاری تیروئید، بدن به طور کلی کم‌تر از انرژی مصرفی می‌کند و فعالیت‌های سلولی کاهش می‌یابد، که ممکن است به کندی در جنبه‌های مختلف عملکردی بدن، از جمله دمای بدن، ضربان قلب، گردش خون، تولید و ترشح هورمون‌های دیگر، و عملکرد مغز و عضلات، منجر شود.

شرایطی که می تواند باعث کم کاری تیروئید شود عبارتند از:

• بیماری هاشیموتو : یک بیماری خودایمنی مزمن است که می‌تواند منجر به کم‌کاری شود. این بیماری بیشترین علت کم‌کاری تیروئید در کشورهایی است که نمک یددار و سایر غذاهای غنی از ید در دسترس هستند.
• کمبود ید : شما برای تولید هورمون به ید نیاز دارد، بنابراین کمبود این ماده معدنی در رژیم غذایی می تواند باعث کم کاری تیروئید شود. این عامل شایع ترین علت کم کاری این غده در کشورهایی است که نمک یددار به طور گسترده در دسترس نیستند. این موضوع اغلب منجر به گواتر (بزرگ شدن غده) می شود.
• کم کاری مادرزادی تیروئید : گاهی اوقات، نوزادان با کمبود یا کم کاری تیروئید متولد می شوند. مادرزادی به معنای حضور از بدو تولد است. از هر 2000 تا 4000 نوزاد حدود 1 نفر کم کاری مادرزادی دارد.

درمان کم کاری تیروئید

افراد مبتلا به کم‌کاری تیروئید عموما داروی تیروکسین مصنوعی به نام لووتیروکسین را مصرف می‌کنند. این دارو بازیابی هورمون‌های بدن را تنظیم می‌کند و علائم بیماری را تسکین می‌دهد. سطح هورمون‌ها در خون به صورت دوره‌ای بررسی می‌شود تا اطمینان حاصل شود که داروی کم‌کاری تیروئید موثر است. تعیین دوز مناسب برای کنترل علائم ممکن است چند ماه طول بکشد. بیماران مبتلا به کم‌کاری به طور کلی ملزم به مصرف هورمون‌های جایگزین تا پایان عمر هستند.

پرکاری تیروئید چیست ؟

اختلال تیروئید پرکار، زمانی است که بیش از حد هورمون تولید می‌کند و به بدن ترشح می‌کند رخ می‌دهد. این اختلال باعث افزایش سرعت فرایندهای متابولیک شما می‌شود.

شرایطی که می تواند باعث پرکاری تیروئید شود عبارتند از:

• بیماری گریوز : یک بیماری خودایمنی مزمن است که باعث افزایش فعالیت غده می‌شود و اغلب عامل اصلی پرکاری تیروئید محسوب می‌شود.
• تومورهای تیروئید : این توده‌های غیرطبیعی روی غده شما هستند. در صورتی که این تومورها بیش از حد فعالیت نشان دهند، ممکن است منجر به پرکاری شوند.
• افزایش ید : زمانی که سطح ید بدن شما بیش از حد است، تیروئید شما ممکن است بیشتر از حد لازم، هورمون تولید کند. مصرف برخی داروها مانند آمیودارون (یک داروی قلب) می‌تواند باعث افزایش ید بدن شود.

درمان پر کاری تیروئید

درمان بیماران مبتلا به پرکاری تیروئید بستگی به شدت علائم و علت اصلی آن دارد. شما و پزشکتان در مورد اینکه کدام یک از گزینه های زیر برای شما بهتر است صحبت خواهید کرد.

داروهای ضد تیروئید:  مانند متیمازول  برای کنترل تولید بیش از حد هورمون استفاده می‌شوند. این داروها عموماً برای بیمارانی که به بیماری گریوز مبتلا هستند یا نیاز به جراحی دارند، تجویز می‌شوند. تسکین علائم معمولاً در 6 تا 12 هفته از شروع دارو آغاز می‌شود و درمان معمولاً حداقل یک سال ادامه دارد. تنها 20 تا 30 درصد از بیماران به طور دائمی تسکین می‌یابند، در حالی که دیگران ممکن است علائم بازگشت را تجربه کنند. استفاده از این داروها ممکن است بر کبد تاثیر بگذارد و خطر ابتلا به عفونت را افزایش دهد. تعداد کمی از افراد ممکن است حساسیت به این داروها داشته باشند.

ایودین رادیواکتیو (I-131) : که یک ایزوتوپ از عنصر ید با توانایی تابش است، یک روش درمانی معمول برای پرکاری تیروئید است. وقتی فرد مقدار کوچکی از I-131 را مصرف می‌کند، این ماده توسط دستگاه گوارش جذب شده و توسط غده تیروئید جذب می‌شود، که باعث تخریب سلول‌های غده می‌شود. در طی یک دوره سه تا شش ماهه، بیماران به طور معمول علائم خود را کاهش می‌دهند. ایده‌آل است که این روش باعث کاهش فعالیت تیروئید شود و بسیاری از بیماران نیاز به مصرف هورمون تیروئید مصنوعی روزانه دارند تا سطح هورمون در بدنشان را به حالت طبیعی برگردانند. این روش برای چندین دهه استفاده شده و اثبات شده که بدون خطر استفاده شود.

مسدودکننده‌های بتا : داروهایی هستند که برای کنترل فشار خون بالا استفاده می‌شوند. این دسته از داروها به طور مستقیم تیروئید را درمان نمی‌کنند، اما می‌توانند در کاهش ضربان قلب سریع و پیشگیری از تپش قلب کمک کنند. بیماران معمولاً مسدودکننده‌های بتا را همراه با داروهای ضد تیروئید و ید رادیواکتیو مصرف می‌کنند تا تا زمانی که تیروئید به طور طبیعی کار کند، احساس بهتری داشته باشند. بیشتر بیماران این داروها را به خوبی تحمل می‌کنند، اما برخی ممکن است علائمی مانند ناراحتی معده، اسهال، سرگیجه یا سردرد را تجربه کنند.

جراحی (تیروئیدکتومی): برای بیمارانی که قادر به تحمل داروهای ضد تیروئید یا ید رادیواکتیو نیستند، جراحی تیروئیدکتومی به عنوان یک گزینه مطرح می‌شود. در این روش، جراح یک برش در پایه گردن ایجاد می‌کند و بیشتر غده تیروئید را برمی‌دارد.

در این روش با کمک ویدئویی کم تهاجمی، برش کوچکتری ایجاد می‌شود و جراح با استفاده از دوربین فیلمبرداری کمک می‌کند. اکثر جراحی‌ها معمولاً بین ۲ تا ۲ و نیم ساعت طول می‌کشد. بیماران ممکن است همان روز یا روز بعد از یک دوره مشاهده به خانه بازگردند. هرچند عوارض جراحی تیروئید نادر است، اما همواره خطراتی در جراحی وجود دارد.

یک جراح ماهر می‌تواند با جلوگیری از عوارضی مانند آسیب به غدد (که ممکن است باعث کاهش سطح کلسیم شود) یا تارهای صوتی (که ممکن است باعث گرفتگی صدا شود) کمک کند. پس از برداشتن غده تیروئید، بیماران نیاز به جایگزینی مادام‌العمر هورمون‌های تیروئید با هورمون‌های مصنوعی مانند  دارند. در صورتی که پزشک غدد پاراتیروئید را نیز بردارد، بیماران به مکمل‌های کلسیم نیز نیاز خواهند داشت.

سرطان تیروئید

 سرطانی است که در بافت ها شما شروع می شود. تقریباً افراد زیادی هر ساله به سرطان تیروئید مبتلا می شوند. درمان اکثر سرطان ها این غده بسیار موفق است.

سرطان این غده بر اساس نوع سلول هایی که سرطان از آنها رشد می کند طبقه بندی می شود.

شرایطی که می تواند باعث سرطان تیروئید شود عبارتند از:

• پاپیلاری : بیشترین نوع سرطان که تا 80 درصد از تمام موارد سرطان این غده را شامل می‌شود.
• فولیکولار: سرطان فولیکولی تا 15 درصد از تشخیص های سرطان تیروئید را تشکیل می دهد.
• مدولاری : حدود 2 درصد از موارد سرطان تیروئید مدولاری هستند. اغلب به دلیل یک جهش ژنی ایجاد می شود.
• آناپلاستیک : حدود 2 درصد از موارد سرطان این غده آناپلاستیک هستند.

درمان سرطان تیروئید

بیشترین تعداد موارد سرطان تیروئید با جراحی برای برداشتن غده درمان می‌شوند. استفاده از درمان با ید رادیواکتیو بعد از جراحی، معمولاً برای از بین بردن بافت باقیمانده استفاده می‌شود، شامل بافت سالم باقیمانده و سلول‌های سرطانی باقیمانده است. بسته به مرحله سرطان، پزشک ممکن است غدد لنفاوی گردن را برای آزمایش بردارد. در برخی موارد که سرطان بسیار کوچک است، ممکن است تنها بخشی از غده برداشته شود که به این عمل لوبکتومی می‌گویند. بعد از جراحی، بیشتر بیماران نیاز به مصرف روزانه هورمون تیروئید مصنوعی دارند. پزشک شما، با توجه به نوع سرطان و گسترش آن، بهترین گزینه درمانی را برای شما تعیین خواهد کرد.

گواتر

گواتر با بزرگ شدن غده تیروئید و تورم آن همراه است. این بیماری ممکن است به دلیل کمبود یا بیش‌فعالی هورمون‌های تیروئید، نقص ماده مغذی یا عفونت‌های این غده ایجاد شود. گواتر می‌تواند به صورت خفیف و بی‌ضرر باقی بماند یا ممکن است علائمی مانند سرفه، خفگی، درد یا فشار در منطقه گواتر، دشواری در بلع، تنگی نفس و تغییر در صدا ایجاد کند. در صورت داشتن علائم گواتر، مهم است که به پزشک مراجعه کرده و تشخیص و درمان مناسب را دریافت کنید.

شرایطی که می تواند باعث گواتر شود عبارتند از:

• گواتر ساده : این گواترها زمانی ایجاد می شوند که غده تیروئید هورمون کافی برای رفع نیازهای بدن تولید نکند. غده تیروئید شما سعی می کند کمبود را با بزرگتر شدن جبران کند.
• گواتر بومی : این گواترها در افرادی رخ می دهد که ید کافی در رژیم غذایی خود دریافت نمی کنند .
• گواترهای پراکنده : این گواترها در بیشتر موارد علت مشخصی ندارند. در برخی موارد، برخی داروها، مانند لیتیوم، می توانند باعث گواتر پراکنده شوند.

درمان گواتر

درمان گواتر بر اساس عواملی مانند اندازه غده، علائم و علت اصلی ایجاد اختلال تعیین می‌شود. اگر غده کوچک باشد و علائم چندانی ایجاد نکند، ممکن است پزشک تنها شما را تحت نظر بگیرد. برای درمان گواتر کم کار، داروهایی مانند لووتیروکسین، لووکسین، سینترویید و تیروزین معمولاً تجویز می‌شوند. همچنین، برای کاهش التهاب غده، ممکن است قرص آسپرین یا کورتیکواستروئیدها به شما تجویز شوند.

 درمان گواتر پرکار از طریق داروهای کاهنده عملکرد تیروئید مانند متیمازول و پروپیل تیواوراسیل، ید رادیواکتیو و غیره انجام می‌شود. در برخی موارد، درمان جراحی ممکن است برای حذف کل غده یا بخشی از آن (تیروئیدکتومی توتال یا پارشیال) صورت گیرد. در صورتی که اختلال تیروئید ناشی از سرطان باشد، درمان جراحی مورد نیاز خواهد بود.

بیماری تیروئید چگونه تشخیص داده می شود؟

تشخیص بیماری اغلب از طریق پرسش درباره علائم و سابقه پزشکی، انجام معاینه فیزیکی و انجام آزمایشات تیروئید انجام می‌شود. این شامل آزمایش خون برای اندازه‌گیری هورمون‌های تیروئید مانند TSH، T3 و T4 و آنتی بادی‌های تیروئید می‌شود. همچنین، آزمایش‌های تصویربرداری مانند سونوگرافی تیروئید و تصویربرداری هسته‌ای تیروئید  ممکن است برای تشخیص ندول‌ها یا گواتر مورد استفاده قرار گیرد.

آیا می توانم از بیماری تیروئید پیشگیری کنم؟

بیماری های این غده  به طور کلی قابل پیشگیری نیستند به این دلیل که بیشتر موارد بیماری تیروئید به ژنتیک مرتبط است و یا ناشی از شرایط خودایمنی است که شما نمی توانید از آن پیشگیری کنید.

دو حالتی که ممکن است بتوانید از آن جلوگیری کنید، مشکلات تیروئید مربوط به کمبود یا اضافه بودن ید است.

چگونه می توانم تیروئیدم را سالم نگه دارم؟

راه اصلی برای سالم نگه داشتن تیروئید این است که مطمئن شوید ید کافی در رژیم غذایی خود دریافت می کنید. این غده برای ساخت هورمون ها به ید نیاز دارد. خبر خوب این است که اکثر مردم مقادیر کافی ید را از طریق نمک خوراکی یددار و غذاهای غنی شده با ید دریافت می کنند.

منابع غذایی حاوی ید عبارتند از:

• پنیر
• شیر گاو
• تخم مرغ
• ماست
• ماهی آب شور
• صدف
• جلبک دریایی
• شیر سویا
• سس سویا

با این حال، مهم است که بیش از حد، ید مصرف نکنید زیرا می تواند مشکلاتی ایجاد کند.

آیا بیماری تیروئید یک بیماری خطرناک است؟

بیماری های تیروئید بر بسیاری از قسمت های بدن و سلامت شما تأثیر می گذارد. اگر به طور مداوم برنامه درمانی خود را برای مدیریت این بیماری دنبال کنید، معمولاً جدی نیست.

اما اگر بیماری در این غده تشخیص داده نشود یا به درستی درمان نشود، می تواند عوارضی ایجاد کند.

عوارض پرکاری تیروئید درمان نشده یا درمان نشده عبارتند از:

• فیبریلاسیون دهلیزی.
• سکته
• نارسایی احتقانی قلب
• پوکی استخوان

عوارض کم کاری تیروئید درمان نشده یا درمان نشده عبارتند از:

• اختلالات خلقی، مانند افسردگی
• نوروپاتی محیطی
• افزایش خطر بیماری قلبی و نارسایی قلبی
• ناباروری

نتیجه گیری

به طور کلی، تیروئید یک غده مهم در بدن است که مسئول تولید هورمون‌هایی مانند تیروکسین (T4) و تری‌یدوتیرونین (T3) است که در تنظیم فعالیت‌های متابولیک و سایر عملکردهای بدنی اساسی نقش دارند. اختلالات در عملکرد این غده، به عنوان هیپوتیروئیدیسم یا هیپرتیروئیدیسم شناخته می‌شوند، و می‌توانند به مشکلات جدی سلامتی منجر شوند.

تشخیص این اختلالات معمولاً از طریق آزمایشات خونی، معاینه فیزیکی و آزمایش‌های تصویربرداری صورت می‌گیرد. درمان این اختلالات معمولاً با مصرف داروها، درمان جراحی یا درمان‌های دیگر از طریق مداخلات پزشکی تنظیم می‌شود. زمانی که این اختلالات به‌طور صحیح تشخیص داده شده و درمان مناسبی انجام شود، بسیاری از مشکلات مرتبط با آنها قابل کنترل و بهبود پذیر هستند، به شرطی که مراقبت‌های منظم و پیگیری‌های پزشکی صورت گیرد.