خدمات پزشکی هسته‌ای شامل دادن مقدار کمی از یک ردیاب رادیواکتیو متصل به یک ترکیب دارویی به نام رادیودارو به بیمار است. سپس، تصاویر با استفاده از یک اسکنر مخصوص به نام دوربین گامای پزشکی هسته‌ای گرفته می‌شود که توزیع تشعشعات ساطع شده از بدن را تشخیص می‌دهد. این تصاویر امکان ارزیابی اندام‌های مختلف بدن را بسته به نوع رادیودارو مورد استفاده فراهم می‌کند.
در ادامه به مبحث سی تی اسکن مغز می پردازیم. جهت انجام انواع خدمات تشخیصی مانند: اسکن هسته ای، سنجش تراکم استخوان، سی تی اسکن، ماموگرافی و انواع خدمات درمانی مانند: ارتوپدی، فیزیوتراپی، زنان و زایمان، چشم و اپتومتری، گوش و حلق و بینی، قلب و عروق، اطفال، داخلی، مغز و اعصاب در کلینیک پزشکی امیر در شهر های ملارد، شهریار،مارلیک با ما در ارتباط باشید.
پزشکی هسته ای
آزمایش‌های پزشکی هسته‌ای از مقدار کمی مواد رادیواکتیو ترکیب شده با یک مولکول حامل استفاده می‌کنند که به آن رادیو ردیاب معروف است. این آزمایشات به تشخیص و ارزیابی شرایط پزشکی کمک می‌کنند و اغلب بدون درد و غیر تهاجمی هستند. هنگامی که رادیو ردیاب به بدن تزریق می‌شود، در نواحی خاصی از بدن تجمع می‌یابد و می‌تواند به ناحیه‌ای از بدن که نیاز به بررسی دارد، مانند یک تومور سرطانی یا ناحیه ملتهب، متصل شود. رادیو ردیاب‌ها همچنین می‌توانند به پروتئین‌های خاصی در بدن متصل شوند.
یکی از رایج‌ترین رادیو ردیاب‌ها F-18 فلورودوکسی گلوکز (FDG) است که ترکیبی شبیه گلوکز یا قند است. این ترکیب برای تشخیص سلول‌های سرطانی که به انرژی بیشتری نیاز دارند، استفاده می‌شود. تصویربرداری با استفاده از دستگاه‌هایی که انرژی منتشر شده توسط FDG را تشخیص می‌دهند، تصاویری ایجاد می‌کند که محل ردیاب رادیویی را در بدن نشان می‌دهد. رادیو ردیاب‌ها معمولاً از طریق تزریق داده می‌شوند، اما ممکن است بلعیده یا استنشاق شوند.
روش های دیگر استفاده از ردیاب
- بلعیدن
- استنشاق (نفس)
فقط مقدار کمی رادیودارو به بیمار داده می شود تا دوز تابش خود را به حداقل برساند و در عین حال به نتایج با کیفیت خوب برسد.
برخی از کاربرد های رایج پزشکی هسته ای
پزشکان از تصویربرداری پزشکی هسته‌ای استفاده می‌کنند تا به دقت بیشتری بتوانند از فعالیت‌های سلولی در بدن اطلاع پیدا کنند و عملکرد بدن را بهتر درک کنند.
اسکن قلب
با توجه به جریان و عملکرد خون (مانند اسکن پرفیوژن میوکارد)، امکان تشخیص بیماری عروق کرونر و ارزیابی میزان تنگی عروق کرونر را داریم. همچنین، می‌توان از این روش‌ها برای ارزیابی آسیب به قلب پس از حمله قلبی و انتخاب بهترین گزینه‌های درمانی مانند جراحی بای پس قلب و آنژیوپلاستی استفاده کرد. ارزیابی نتایج روش‌های عروق‌سازی مجدد و بررسی رد پیوند قلب، همچنین بررسی عملکرد قلب قبل و بعد از شیمی درمانی (MUGA) نیز از دیگر کاربردهای این روش‌هاست.
اسکن ریه
برای ارزیابی عملکرد ریه و بررسی مشکلات تنفسی و جریان خون، از تصویربرداری پزشکی هسته‌ای مانند اسکن سی تی (CT) و پوزیترون امیژیوگرافی (PET) استفاده می‌شود. این روش‌ها به پزشکان کمک می‌کنند تا به دقت عملکرد ریه و جریان خون را بررسی کرده و مشکلاتی که ممکن است برای جراحی یا بررسی رد پیوند ریه مهم باشند، شناسایی کنند.
اسکن مغز
برای تشخیص زودهنگام ناهنجاری‌ها در بیماران مبتلا به تشنج، از دست دادن حافظه و مشکلات جریان خون، می‌توان از تصویربرداری پزشکی هسته‌ای استفاده کرد. این روش‌ها می‌توانند به تشخیص و شناسایی علائم اختلالات عصبی مانند بیماری آلزایمر کمک کرده و در برنامه‌ریزی جراحی و پرتو در مناطق مغز که ممکن است باعث تشنج شوند، مؤثر باشند. همچنین، این روش‌ها می‌توانند برای بررسی ناهنجاری‌ها در بیماران مشکوک به بیماری پارکینسون یا سایر اختلالات حرکتی، و همچنین برای بررسی تومورهای مغزی عود کننده و یافتن محل‌های بیوپسی مغزی مورد استفاده قرار گیرند.
اسکن استخوان
پزشکی هسته‌ای یک روش تصویربرداری پزشکی است که برای تشخیص شکستگی‌های استخوان، بیماری‌های استخوان مانند سرطان و عفونت‌های استخوان مورد استفاده قرار می‌گیرد. همچنین، این روش می‌تواند برای بررسی پاسخ به درمان‌ها نیز مورد استفاده قرار بگیرد.
دو بخش برای اسکن استخوان وجود دارد:
- مقدار کمی رادیودارو از طریق ورید به جریان خون تزریق می شود. گاهی اوقات بلافاصله پس از تزریق، تصاویر گرفته می شود تا جریان خون در ناحیه مورد اسکن بررسی شود. قسمت 1 می تواند 15 تا 30 دقیقه طول بکشد. اینکه آیا شما تصویربرداری “اوایل” داشته باشید یا نه به این بستگی دارد که چرا پزشک شما اسکن را درخواست کرده است.
رادیودارو به مرور زمان به استخوان می چسبد و با استفاده از یک اسکنر مخصوص (دوربین گاما) تصویربرداری می شود. - پس از 2 تا 4 ساعت، اکنون که رادیوداروبه استخوان راه یافته است، بیمار برای دریافت تصاویر “تأخیر” به بخش باز می گردد. این تصاویر می تواند 60 دقیقه طول بکشد.
هیچ آمادگی خاصی برای اسکن استخوان وجود ندارد. توصیه می شود که بیمار به خوبی هیدراته شود.
لطفاً قبل از شروع آزمایش، در صورتی که باردار هستید یا به نوزاد خود شیر می‌دهید، یا به‌طور قابل‌توجهی به کلاستروفوبیک هستید، به کارکنان اطلاع دهید.
اسکن پرفیوژن میوکارد (MPS)
همچنین به عنوان تست استرس قلبی پزشکی هسته ای شناخته می شود.
این آزمایش خون رسانی به عضله قلب را بررسی می کند و اطلاعاتی در مورد نحوه کار قلب ارائه می دهد.
برای آمادگی برای آزمون، لطفا لباس و کفش راحت و مناسب برای ورزش سبک بپوشید.
نباید قبل از آزمایش چیزی بخورید. تمام اشکال نوشیدنی ها و غذاهای حاوی کافئین (مانند قهوه، چای، کولا و شکلات) باید 24 ساعت قبل از آزمایش اجتناب شود.
برخی از داروها هستند که ممکن است با کاهش ضربان قلب از آنها استفاده کنید (مثلاً مسدود کننده های بتا). ممکن است لازم باشد این داروها قبل از تست استرس قطع شوند.
دو بخش از اسکن پرفیوژن میوکارد وجود دارد.
- مؤلفه استرس: مؤلفه استرس آزمایش با هدف افزایش جریان خون به قلب است تا هرگونه تغییر در جریان را با وضوح بیشتری نشان دهد.متخصص پزشکی هسته ای باید قلب شما را تحت “استرس” ارزیابی کند. این را می توان با ورزش روی تردمیل انجام داد، یا اگر نمی توانید به اندازه کافی ورزش کنید، از دارویی برای تقلید از ورزش برای افزایش جریان خون به قلب استفاده می شود.هنگامی که قلب شما به ظرفیت کاری مورد نظر یعنی یک رادیودارو رسیده است(ردیاب رادیواکتیو) از طریق ورید به جریان خون تزریق می شود. سپس از شما خواسته می شود که تقریباً 30 دقیقه در اتاق انتظار استراحت کنید. در این مدت، ممکن است به شما یک نوشیدنی آب یا یک وان کوچک بستنی داده شود تا بخورید. این کمک می کند تا تصویر قلب شما مشخص باشد. گاهی اوقات اگر از یک دارو برای استرس قلب استفاده شود، ممکن است عوارض جانبی داشته باشید. این عوارض جانبی قبل از شروع توسط تیم پزشکی هسته ای با شما در میان گذاشته می شود و در صورت لزوم درمان می شود.پس از 30 دقیقه، اولین مجموعه از تصاویر قلب با استفاده از دوربین گاما به دست می آید. زمانی که دوربین به دور قلب شما می چرخد، تصاویر تقریباً 20 دقیقه طول می کشد. سی تی اسکن با دوز کم تشعشع نیز معمولاً به عنوان بخشی از مطالعه برای جزئیات بیشتر انجام می شود. پس از بررسی تصاویر، ممکن است به شما وقت ملاقات داده شود تا بعدازظهر برای قسمت 2 برگردید (معمولاً 3 تا 4 ساعت پس از قسمت 1).
- این بخش قلب شما را در حالت “استراحت” ارزیابی می کند.یک تزریق دوم از همان رادیودارو به شما داده خواهد شد . مجدداً از شما خواسته می شود که تقریباً 30 دقیقه در اتاق انتظار بنشینید. سپس مجموعه دوم تصاویر شما مشابه اسکن شما در صبح، تقریباً در همان زمان گرفته می شود.
لطفاً قبل از شروع آزمایش، در صورتی که باردار هستید یا به نوزاد خود شیر می‌دهید، یا به‌طور قابل‌توجهی به کلاستروفوبیک هستید، به کارکنان اطلاع دهید.
اسکن کلیه
اسکن کلیه مطالعه ای است که به بررسی عملکرد کلیه های شما می پردازد. مقدار کمی رادیودارو (ردیاب رادیواکتیو) از طریق ورید به جریان خون تزریق می شود. تصاویر بلافاصله پس از تزریق با استفاده از دوربین گاما گرفته می شود. تصاویر جریان خون به کلیه ها و تولید و پاکسازی ادرار از کلیه ها از طریق حالب ها به مثانه را نشان می دهد.
در پایان اسکن، ممکن است از شما خواسته شود که به توالت بروید و مثانه خود را خالی کنید، سپس برای 2 دقیقه تصویربرداری دیگر برگردید.
متخصص پزشکی هسته‌ای ممکن است تصمیم بگیرد دارویی به نام لازیکس (فوروسماید) بدهد تا کلیه‌ها را به تولید ادرار بیشتر تشویق کند. سپس کلیه ها برای 20 دقیقه دیگر اسکن می شوند.
این آزمون در مجموع حدود 30 تا 60 دقیقه طول خواهد کشید.
لطفاً برای انجام اسکن هیدراته باشید.
لطفاً قبل از شروع آزمایش، در صورتی که باردار هستید یا به نوزاد خود شیر می‌دهید، یا به‌طور قابل‌توجهی به کلاستروفوبیک هستید، به کارکنان اطلاع دهید.
